؟ who is son of man

دیگر به کاسه‏های شیر نیازی نیست
به یتیمان کوفه بگویید، دیگر به کاسه‏های شیر نیازی نیست!
دیگر به بازگشت پدر، امیدی نیست.
برگردید، یتیمان کوفه، برگردید؛ دیگر به کاسه‏های شیر نیازی نیست.
ناشناس کوچه‏های کوفه، هرگز نخواهد آمد!
دیگر کوبه در خانه‏های شما، آهنگ آمدنش را نخواهند نواخت، برگردید، یتیمان کوفه!
ای اهالی کوفه! آسوده باشید؛ دیگر از دست عدالت‏های علی علیه‏السلام ، به ستوه نخواهید آمد! شما ماندید و صدای سکّه‏های بیت‏المال!
شما ماندید و هوس‏های دور و درازتان! شما ماندید و دنیای سراسر جهلتان!
به خدا شما لایق علی نبودید! حیف از آن اقیانوس لایتناهی معرفت و حکمت که جرعه‏ای از آن ننوشیدند! حیف از آن سینه، آن صندوقچه اسرار و دانش الهی که همچنان سربسته ماند و به هیچ کلیدی گشوده نشد!
سئوال نکردید، تا جوابی بشنوید!
خواند و نرفتید!
صدا کرد و جوابی ندادید! حیف از آن قرآن ناطق، که کسی پیدا نشد تا به تفسیرش بنشیند، تا بفهمد و بشناسد، بشناسد و بشناساند!
اینک، قرآن، لب فرو بسته است؛ با تمام معجزاتش، با تمام اسرار نهانش! دیگر هر چه بخوانید، جوابی نخواهید شنید. هرگز نخواهید شنید!
ای فرزندان سقیفه! تا دنیا دنیاست، باید به حسرت بنشینید و اشک بر چهره روان سازید. هرچند،
اگر چشمانتان خون هم ببارد پشیمانی دگر سودی ندارد!
علی رفت؛ با تمام عدلش؛ با تمام انفاقش، با تمام مهربانی‏اش، با تمام نصیحت‏های پدرانه‏اش! «امروز عدالت به تمام معنا، در زیر خاک شد»؛ اگر تمام عمر به سوگ بنشیند، کم است؛
به یتمان کوفه بگویید: باز گردند؛ دیگر به کاسه‏های شیر نیازی نیست!
به آن پیر نابینای خرابه‏نشین خبر دهید، بیش از این در انتظار نماند؛ که امشب نیز «او» نخواهد آمد! به آن بیوه‏زنان بگویید: دیگر به امید آن مرد مهربان نباشد، تا تنور بیافروزد، و چهره بر آتش بگیرد به نخل‏ها خبر دهید: این قدر بیهوده سر، فراز نکنند که دیگر صدای مناجات او را نمی‏شنوند.
ماه را بگویید، که امشب به ملاقات آفتاب نخواهد رفت.
به کوچه‏ها خبر دهید، بیش از این منتظر، ضرباهنگ قدم‏های «او» نباشند.
و علی علیه‏السلام امشب، به دیدار خدا مشتاق‏تر است.
خدیجه پنجی

دو روز مانده تا شب قدر

امیدوارم امسال از شبای قدرتون کمال استفاده را ببرین

التماس دعا

شد طنین در همه آفاق صدای قدمش
عالمی گشته منور ز صفای قدمش
زقدوم تو گل صلح وفا می شکفد
وهزاران سمن سبز قبا می شکفد
گلی از دامن مرضیه بر آورد سری
من بنازم به مقامت که علی را پسری
ای که گردیده مبرهن به نبی خویشی تو
علم وحلم و کرم و مصلحت اندیشی تو
شرح اوصاف تو بازار سخن میشکند
حسنات تو به دل شور و شرر میفکند
حسن ای صاحب القاب دل انگیز و عظیم
مایه جود وسخا ای که حلیمی و کریم
حسن ای مظهر حق موهبت ماه خدا
حسن ای معجزه ی شبهای تمنا و دعا
حسن ای مکتشف و بانی آیین حسین
حسن ای آیینه نهضت خونین حسین
مه میلاد تو الحق که سعید است سعید  
ای که همزاد تو قرآن مجید است مجید
عطر عشق تو رباینده هوش است حسن
تا ابد باده مهر تو به جوش است  حسن


طاهره ناصحی

یه روز پشت در خونمون واستاده بودم میخواستم برم بیرون که یه دختر خانومی اومد پشت درمون شروع کرد به درست کردن شالش چون شیشه های خونمون از این رفلکسا بود اون منو نمیدید ولی من میدیدمش هیچی دیگه واستادم تا شالشو درست کنه اون وسطا از شکلک هایی که برا خودش درمیاوردم مستفیز شدم دختره شالشو درست کردو رفت رفتم تو فکر باخودم گفتم :
یعنی امام زمانم مارو اینجوری میبینه ؟؟؟
یعنی وقتی ما گناه میکنیم و فک میکنیم کسی نمیبینه اقا از پشت شیشه رفلکس دنیا منو میبینه ؟؟؟
آخ !!!!!! به گمون خودمون مخفی کاری میکنیم ولی………………………………………………………………..